همواره مجموعهی “کرایسیس” (Crysis) مورد توجهی بازیکنندههای بسیاری بوده است. زمانی که نسخهی اول کرایسیس در سال ۲۰۰۷ تنها بر روی رایانههای شخصی عرضه شد, کمتر بازیای یافت میشد که توانایی نمایش آن مقدار جزییات گرافیکی و جلوههای دیداری با کیفیت را داشته باشد. بدونشک که کرایسیس از زمان خودش پیشروتر بود, و با اینکه بازی از لحاظ داستانی چیز قابل توجهای را ارائه نمیداد, اما گرافیک زیبای بازی کاری کرد تا بسیاری از بازیکنندهها (مخصوصا بازیکنندههای ایرانی) نگاهی جدی به کرایسیس داشته باشند, هرچند که این بدین معنا نیست که کرایسیس در باطن عنوانی تو خالی بود. گیمپلی بازی هم جز مهمترین مشخصههای کرایسیس محسوب میشود. گیمپلیای که اساس کار خود را برروی مبارزات در محیطی سندباکس (Sandbox)گونه گذاشته بود و این آزادی عمل را به بازیکننده میداد تا هرطور که میخواهد برای از بین بردن دشمنانش و چگونگی استفاده از تجهیزاتش برنامهریزی کند.
تکنولوژی عالی استودیو کرایتک در خلق چنین عنوانی و همچنین پتانسیل بالای کرایسیس سبب شد تا ساخت نسخهی دوم هم کلید بخورد. کرایسیس هنوز هم حداقل برروی رایانههای شخصی در زمینهی گرافیک, دستنیافتنی بود. نسل سوم موتور پایهی کرایانجین (CryEngine) باعث شده بود تا سطح بالاتری از گرافیک معروف کرایسیس را شاهد باشیم. ناگفته نماند که این نسخه برای اولین بار برای کنسولهای Xbox360 و PS3 هم عرضه شد. با اینکه محیطهای بازی در حد نسخهی اول وسیع نبودند, اما کراسیس ۲ در تمام زمینهها نسبت به نسخهی قبلی پیشرفت کرده بود و همه شاهد ادامهای نسبتا موفق بودیم.